Peyami Bayram

Nice güzellikler vermiş     yüce Yaratan, Şükürsüz sızlanır önemsiz bir yaradan, Mevlaya dönenin gönlü huzuru bulur; Dünyanın tüm dertleri çekilir aradan.. Arının bal yaptığı çiçekteki özden, Bakışı içini ferahlatan gözden, Nereye baksa Rabbinin izini bulur; Arayanadır hidayet ilahi sözden.. Duymaz olur artık kulağın kem sözleri, Hem silinir gözünden haramın izleri, Hakka yürüyen kalp sonsuz bir şifa bulur; Sabrın sinesinde biter gül filizleri.. Peyami Bayram 22 Mart 2024 Arnavutköy, İstanbul 

  Bir müjde.. otobüsler dolusu işçi caddeler dolusu insan her yerde ve daima ekranlara bakan aslında insan her zaman yalnız yollar gürültülü ama ıssız yok göklerin mavisini gören, çiçeklerin kokusunu ve kuşların sesini duyan yok! yağmur ıslatmıyor metrodakileri güneş yakmıyor tenini  alışveriş merkezinlerini tavaf edenlerin.. herkesin inancı farklı  ama hepsi aynı kitaba inanıyor aynı kalıba giriyor  ve aynı tarafa bakıyor ekserisi kitabı da tanımıyor oysa çoğunluk birbirinin benzeridir şehir buysa.. aykırı olan ya meczup ya serseridir bu manzara da insanın kendi eseridir. gülüyor, daima eğleniyor  hep beraber çoluk çocuk  fikri olan varsa  ya çok uçuk ya da temelsizdir zaten onlara karın tokluğu kafidir hele varsa kablosuz bağlantı sanal aleme ne kağıda lüzum var ne de kaleme, hepsi uçuşa geçer girince mahut inine, değme o vakit horantanın keyfine.. ne siyaset, ne de sistem ne şu, ne de bu kim verirse eline somunu düşünmez artık sonunu, karmaşıktır za...

Sonbahar  Yaza vedadır sonbahar. Bereketli olsa da hasat, ve keyifli bağ bozumu  hüzünlüdür    hep yaprak dökümü. Ömürden bir bir eksilirken mevsimler  git gide kısalır günler. Biliriz ki kış habercisidir; çıplak ağaçlar, bir de göçmen kuşlar. Biz elbet inanıyoruz  ölümden sonra da bir hayat var, asla son değildir sonbahar! müsterih olun; güzün de kışın da sonu bahar… Peyami Bayram 18 Eylül 2023 Arnavutköy, İstanbul 

Yanaştı dost bildiğine, zamanın var mı dedi; garibim derdini anlatacaktı zahir.  Kimin zamanı var ki bu devirde, zamanı çalan makinalar  en büyük zehir.. Sığamaz asrın insanı hiç bir yere, Apollo aya gitti, küçüldü yerküre. yakındakini görmez oldu gözler ararken uzaklarda bir yar, şükürden başka her şey var, ama yine de her yer dar, beklerken herkesi; daracık bir mezar.. Bizden önce de zamanı öldüremedi hiç kimse, var mı ki alan bu kıssadan bir hisse; boşa geçen zamanla her an ölüyoruz; çok meşgulüz, dijital alemde boğuluyoruz, sözde hiçbir yere yetişemiyoruz  sanal dünyalarda kayboluyoruz; ve giderek birbirimizden kopuyoruz.. Vahimdir halimiz; saatleri çoktur modern insanın varsa konfor alanı.. karşısında görünce muhtaç olanı olmaz birkaç dakika bile zamanı. evet, çok meşguldür asrın insanı.. pek kıymetlidir  hiç yüz yüze gelmediği sanal dostu; eyvah,kurt giymiş yine kuzu postu.. her şeyden azade olur ekrandaki yemle bomboş dururken karşısındaki iskemle, çağdaş tuts...