Annem

Annem

Hesapsız ve çıkarsız;

sevmeyi sen öğrettin.

İçim dertli olsa da

şükretmeyi senden öğrendim.

Yetime döşek serdin;

şefkati sen öğrettin.

Muhtaçlara kapın daima açıktı;

merhameti senden öğrendim.

Bitmezdi hiç umudun;

sabrı sen öğrettin.

Karşılıksız ikram ettin;

cömertliği senden öğrendim. 

Sadaka misali tatlı tebessümünle;

gülmeyi sen öğrettin.

Acılarını içinde tutup dimdik duruşunla;

İzzeti sende tanıdım.

Kimseyi unutmadan hatır soruşunla,

uzakları yakın edişinle;

vefayı senden öğrendim.

Darda olsan da darda kalana hep verdin;

fedakarlığı sen öğrettin. 

Kusurları hep affettin;

affetmeyi senden öğrendim.

Her lokmayı kardeşlerimle üleştirdin;

paylaşmayı sen öğrettin.

Sen öğrettin daha pek çok şeyi;

komşuya vermeyi,

akraba ziyaretini,

hasta ziyaretini,

sözünde durmayı,

özünü temiz tutmayı,

saygıyı,

edebi,

dost kalmayı,

küsleri barıştırmayı,

olanla yetinmeyi,

mutedil olmayı,

mutlu olmayı,

hayata cesaretle bakmayı,

ailenin değerini,

evladına özeni,

tatlı dili,

güler yüzü,

sadakati,

erdemi,

kardeşliği,

barışı,

adaletli olmayı,

şerefle yaşamayı

ve

çok önemli bir şeyi daha;

öğrenme merakını da

dizinin dibinde iken senden öğrendim.

Dinimi de tüm bu ilke ve değerlerle 

yaşanır bir hayat olarak 

sen öğrettin.

Rabbim seni Cennetinde hesapsız rızıklandırsın, 

beni de sana orada tekrar kavuştursun 

canım annem...

Peyami Bayram

30/04/2015

İstanbul