Peyami Bayram

2021 yılının ilk pazartesi, yılın ilk mesai günü Covid-19 testim pozitif çıktı. Sağlık Bakanlığı HES(Hayat Eve Sığar) uygulaması on günlük "zorunlu izolasyon" sürecini derhal ve kat'i bir şekilde başlattı. Filyasyon ekibi eve gelerek Favicovir isimli antiviral ilacı kullanmaya başlamam için bıraktı. Evde benimle birlikte yaşayan temaslı yetişkinler olarak eşimden ve oğlum Alperen'den sürüntü testi için numune aldılar. En küçük oğlum Fatih'e ise yaşından dolayı test uygulanmadı. Böylece evde on günlük "zorunlu izolasyon" dedikleri, bence ise "dışlanmışlık" süreci başladı. Aile fertlerinin dahi uzaktan ve maskeli olarak iletişim kurduğu bir hastalığı ilk defa yaşadım. Daha önce defalarca grip olmuşluğum ve çok da ağır grip geçirmişliğim oldu. Hepsinde kendimizce tedbir alarak virüsün aile içinde veya yakın çevrede bulaşmasına bir şekilde engel olmaya gayret ediyorduk. Fakat bu virüs, Covid-19, son bir yıldır bütün dünyaya öyle tanıtıldı ki adında...

Duydum, işittim, gördüm, hissettim ve anladım.. Duyduklarım beni sürükledi bir maceraya, Toy bir delikanlıydım sanki girdim bir saraya. İmkan çok, ihtimal yüksek; yeter ki ol reaya. Öyle ya; uzaktan hoş gelirmiş davulun sesi.. İşittiklerim içimi sızlattı ta derinden, Kime söylesem anlamazdı benim kederimden, Zira herkes söz etmekteydi parlak kaderimden.. Öyle ya; uzaktan hoş gelirmiş davulun sesi.. Gördüklerimi anlamam da biraz vakit aldı, Belki demeli nefsim de orada zevke daldı, Kimle karşılaşsam bana baktı, hayran kaldı. Öyle ya; uzaktan hoş gelirmiş davulun sesi.. Hissettiğim duygular beni yabancılaştırdı, Sarayın cazibesini aklıma bulaştırdı. Herkes sanır istediğim mevkiye ulaştırdı. Öyle ya; uzaktan hoş gelirmiş davulun sesi.. Anladım ki artık hayat bu kıssanın hissesi, Doğru yoldakinin Allah’tan başka yok kimsesi, Dinlemeyin sakın uzaktan gelen cılız sesi. Öyle ya; uzaktan hoş gelirmiş davulun sesi.. Peyami Bayram  08.01.2021 İstanbul, Arnavutköy