Serencam 1
Serencam 1
Geceye açtım gözümü;
Kopkoyu bir karanlık.
Sayamadım karanlıkları
ve yandaşlarını.
Yürüdüm,
yürüdüm hep karanlık.
Yol sandım;
karanlık dehlizleri
Beraber yürüdüklerim
karanlıkta kaldı.
Göremedim yüzlerini
Gün doğmaya yakın
müşfik bir ses
"Korkma!" dedi,
"Korkma, aç gözlerini"
Oysa açıktı gözlerim.
Korktum.
daha sıkı yumdum
Sonra
bir fener belirdi ufukta
cılız
O da söndü korkudan.
Her yanım ıssız..
Birden irkildim.
Karanlıktaki buyurgan ses:
"Kimsin ve necisin?"
Karanlığın oğlu bu,
yeni köleler arıyor,
pazarda satmaya.
Hayır,
hayır yok öyle
Efendilerin kölesi olmak..
"Hayır!" dedim,
Zil çaldı
karanlıkta.
Gözüm açıldı.
Karanlıktan sonra,
ilk kez baktım yüzlerine;
maskeli balo
Hepsinin yüzü aynı
Neler oluyor?
Benim burada ne işim var?
Kim yazdı bu senaryoyu?
Sahnedeki tüm oyuncular,
bilmiyorlar ki oyundalar.
Rabbim!
Bu oyun bitmeli,
nerede ve nasıl?
Ne zaman?
Zaman durmuyor.
Akıl sahiplerinin
hesapları bitmiyor,
aklımı zorluyor
Kelimeler yetmiyor
ve
Sancı bitmiyor..Peyami Bayram
18 Temmuz 2013
İstanbul
Yorumlar
Yorum Gönder
Lütfen yorumlarınızda isminizi belirtiniz. Teşekkürler.