Peyami Bayram

İKİ KADIN VE BEN beni en çok seven iki kadın; biri annem, biri sen. bebekken avutan sabırla büyüten sevmeyi ve gülmeyi öğreten, merhameti, cömertliği doğruluğu ve nezaketi, diğerkamlığı, arkadaş olmayı, dost tutmayı, ve daha pek çok şeyi, kısaca insan olmayı; annemdi bana aşılayan. babamdan gördüğüm daha az değildi elbet; var bir o kadar.. sonra;  kendimi buldum  bir yuvada seninle gönlümde taht kurdun tüm güzelliklerinle.. aradığım ne varsa  buldum sende ya sözlerinde, ya gözlerinde ya da kalbinde öyle bildim seni ve öyle sevdim seni ortada beş muhteşem eser, birbirinden güzel, hepsi seninle beraber.. ne mutlu bana; baba olabildimse babam kadar, ve; sana sevgili yar.. beni bağışlayın; bir haylaz çocuğum, işte öyle; bazen sıcak olsam da, bazen soğuğum. Peyami Bayram 17 Eylül 2020 İstanbul

HAZAN taze bir güne uyanırız; her sabah, yeni bir başlangıçla.. uykuda bırakılır dünün yorgunlukları, hüzün ve mutlulukları. merhaba der güneş,  dipdiri ve sımsıcak, hayat yeniden başlayacak, sanki hiç akşam olmayacak.. türlü telaşlar tükenmez, günbatımı yaklaşırken vakit yetmez yarım kalan işler, sanki bitmez solan bir gül gibidir gün, geçti aylar ve yıllar,  artık hepsi dün.. işte budur hayat.. sürerken koşturmaca  ufka bakınca; gün akşam, mevsim hazan.. yere düşen her yaprak yüzünde iz bırakarak hatırlatıyor yaklaşan kışı bakışlar değişmez sonra,  işitmez olur aynadaki haykırışı ve tükenir vade nefis istemese de Peyami Bayram 16 Ekim 2020 İstanbul

"Eşek ölür semeri kalır, insan ölür esri kalır" demiş atalarımız. Bence evlat sahibi olan her insanın yapabileceği en iyi eser geride bıraktığı hayırlı bir nesildir. Bu sebeple i yi ebeveyn olmak çok çok önemli.  İnsan özellikle yetişme çağlarında yaşadığı olumlu ve olumsuz hatıraları unutmuyor ve unutamıyor. Ayrıca varsa yaşadığı psikolojik travmaları hayatı boyunca içinden bir türlü atamıyor ve bu travmanın büyüklüğü oranında sorunlarla boğuşuyor. Sorunlar bazen ufak arızalar şeklinde karşımıza çıkıyor, bazen de psikolojik/psikiyatrik vakalar şeklinde zuhur etmesinin yanında toplumsal yaşamda çok farklı türden arızalara, çatışmalara, hatta felaketlere sebep olabiliyor. İnsanın yetişme çağlarında yaşadıkları o derece önemli ki ebeveyn şefkati, sevgisi, ilgisi, eğitimi ve olumlu yönlendirmesi ile bir  çocuktan bir mucit, bir dahi, bir ozan, bir zenaat erbabı, bir lider çıkabileceği gibi  bunların tam zıddı ilgisizlik, sevgisizlik, şefkat noksanlığı ve eğitimsizlik ile o m...

Tam bir hafta önce güzel İzmirimiz bir depremle sarsıldı. Tüm ülke olarak canımız yandı. Biz anladık ki; Erzincan, Van, Elazığ, Afyon, Gölcük veya İzmir olmuş fark etmiyor; hangi uzvumuz kırılsa tüm ülkenin canı yanıyor. Çok şükür ki; acımızda biriz ve beraberiz. Enkaz altında kaybettiğimiz canlar hepimizin yüreğini dağladı. İdil, Elif ve Ayda yavrularımız enkaz altından çıkarken sevinç gözyaşlarımızı tutamadık. Evet, bunlar çok güzel şeyler. Bizi birbirimize bağlar, aramızdaki sevgiyi ve muhabbeti artırır. Hepsine eyvallah. Gelelim bugüne.. Aradan bir hafta geçti; kaldığımız yerden hayata devam mı edelim yoksa bir şeyler yapmanın vakti geçiyor mu? 114 can kaybı, yüzlerce yaralı ve bir o kadar mağdur ailemiz var. Şimdi enkaz kaldırıldı, yitirdiğimiz canlar defnedildi, yaralılar tedavi altına alındı, evi yıkılanlara geçici olarak çadır, konteyner vs sağlandı, belki evini kaybedenler için birer de konut yapıp verir devletimiz. Lakin şunu hepimiz biliyoruz ki Türkiye'de yaşayan insa...

Ne #istanbulsoezlesmesiihanettir demekle konu kapanıyor, ne de #istanbulsozlesmesiyasatir demekle kadın cinayetleri bitiyor. Her erkeği yetiştiren anne de bir kadın ve her erkeğin ilk  rol modeli baba da bir erkek. .. Kadın cinayetlerinin arka planında ebeveynlerin izleri sürülmelidir. Psikolojik olarak sağlıklı bir ailede yetişen, iyilik örneği ebeveynlerin çocukları iyi olur, bu kadar açık ve net. Hukuk ahlâkın önüne geçemiyor, bu her yerde böyle. .. İyilik yaşatır. İyi insanlar yaşatır. Siz iyi insanlar yetiştirmeye bakın. İyiliğin temeli ailede atılır. Ne devlet, ne hukuk ailenin yerini alamaz. İyi insanları yine iyi insanlar yetiştirir.  İyi örnekten kötü erkek ya da kötü kadın çıkmaz. Kötü örnekleri kaldırın kâfi. Peyami Bayram 2 Ağustos 2020 İstanbul

Z Kuşağı ve Sonrası Son zamanlarda yeni nesle dair farklı yorumlar yapılmakta, Z Kuşağı denilen bu neslin bundan sonraki seçimlerde belirleyici olacağı falan konuşuluyor. İşin siyasi yönü bir yana, gelecek yılların bu kuşağın elinde şekilleneceği kuşkusuz. Şu anda yirmili yaşlara kadar olan bu kuşağı yetiştiren ve halen onlara önderlik eden, yol gösteren veya önlerinde durup yollarına engel olarak bir anlamda bu nesli bir yerlere kanalize eden ebeveynler, eğitimciler, idareciler ve siyasiler olarak yine bizim kuşağımız sorumluluk mevkiinde gözüküyor. Bu neslin hakkında konuşmak için  öncelikle tanım ve tasvir gerekir. Çoğunlukla çekirdek aile denilen anne, baba ve çocuklardan oluşan sabit gelirli ailelerde tek çocuk veya bir, bilemediniz iki kardeşi olan çocuklar bunlar. Şehirli, apartmanda yaşayan, bahçeyi, toprağı, ağacı, yaprağı, çiçeği, böceği, hayvanı belgesellerden öğrenen. Kaloriferli, kimalı, 7/24 sıcak su imkanı olan. Elektronik cihazlar ve akıllı sistemlerle büyümüş, AVMl...

Tezat oldum olası hep aynı soru; kim yanlış, nerde doğru? nedendir insanın zoru? fikir herkeste var; boş tenekeden çok ses çıkar. öyle bir dünya ki; sözde yönler farklı, menzil hep aynı.. sağ ve sol nedir? ileri ya da geri? hep kendini hak bilir, muhatabı serseri.. izah ediniz muhterem zevat nedir bu tezat? herkes kendince haklı, düşünmeyiz; onun fikri neden farklı.. yeryüzünde cismimiz muvakkat.. sanmayın ebedidir saltanat. dün çoktan geçti, bugün kralsan çok değil yarın; toprak üstünde mermer taht.. "ben" demekle huzur olmaz.. kin, öfke, haset  ve hırsı olan dünyada iflah olmaz, semadaki yıldız toprağa konmaz.. kuşların dilini anlayan Süleyman olsan bir dirhem altın cebinde ebedi kalmaz.. hem biliriz ölüm kat'idir, yoktur hiç kimseye ikinci bir fırsat o halde  neden  insan böyle rahat? bir somun ekmek ve su yetmedi, türlü türlü nimet istedi, Rahman fazlasını verdi. nen kalır geriye bu hayattan bakiye? aynaya  bir bak ; içini görmeye çalış kendinle göz göze gelmeye ...

Her türlü yazı, şiir yazanlara dostça bir kaç uyarı Sosyal medyada herkesin bir köşesi, bir sayfası var çok şükür. Yani herkes yazar, herkes muharrir. Bunda bir sıkıntı yok, belki böylesi daha iyi. Eskiden sadece gazetede köşesi olanlar ahkam keserdi nitekim. Neyse, ben buralarda bir şeyler yazan arkadaşları öncelikle cesaretlerinden ötürü tebrik ediyorum. Zira burada milyonlarca insan var ama çoğunluk sessiz. Mesela benim bu sayfadaki arkadaşlarım 2700 civarında olmasına rağmen belki yüz bilemediniz ikiyüz kişi aktif gözüküyor. Diğerleri çoğunlukla gizliden izliyor, ben onlara RÖNTGENCİ diyorum. Olsun, beğenmeseler ve yorum yapmasalar da hiç olmazsa okuyorlar sağ olsunlar. Şimdi gelelim sadede; Yazı yazarken öncelikle büyük küçük harf kullanımına dikkat ediniz. Bu mecrada tamamen büyük harfle yazmak konuşurken bağırarak konuşmak gibidir.  Noktalama işaretlerinden sonra bir boşluk bırakırsanız yazınız daha okunaklı olur. Türkçede 'de' ve 'da' birleşik yazıldığında ...

Ağlamak mani olamazsın bazen boşanır yaşlar göz pınarlarından aniden bir resim, bir koku, bir çehre hatta bir taştır müsebbibi o an başlar birikmiş duygu sağanağı sanki o karşılaşmayı  bekliyordur pusuda öyle bir haldir işte; içinde kendini bulduğun kendiliğinden içinde bulunduğun bırak süzülsün yaşlar  belki kalp açılır başka bir fasıl başlar.. ağlamak insanın içini yıkar sanmayın her ağlama insanı yakar belki kelimelerin bendini yıkar.. bir umuttur ağlamak kimi sitem kimi öfkeden belki bir serzeniş sevgiden gözyaşı yoksa derinden yavandır yakarış içli bir isyanın sessiz ifadesi kavuşmanın ve sevincin taşkın nişanesi hüznün sembolü olsa da ha çocukluk ha ileri yaşlarda masumiyetin dışavurumu gözlerdeki yaşlarda.. Peyami Bayram 12 Haziran 2020 Kahramanmaraş

Benim Yurdum cömerttir toprağın, k oynunda besledin bizi; hiç aç kalmadık, soğuktur ırmağın suladığın yemyeşil vadilerde; terledikçe susadık, dağlarında binbir çeşit çiçek var; arılar nice türlü bal yapar, aşıklar türkü söyler, Mehmedim destan yazar, yiğitlik bize atadan yadigar, çayırda güreş tutar pehlivanlar, yufka yüreklidir analar, bir de gelinlik kızlar; kurban olur erine, oğluna yine de salar gurbete bilmez ki değer mi  çektiği zahmete, sılaya külfete, ve umduğu nimete.. bir de mevsimleri vardır yurdumun; sanki göç habercisidir, her ilkbahar ve güz; yeniden göç davetidir, oğlan ve kız ova da gürbüz. yaylada kuzu otlatırdı eskiler yazın, sonra gençleri şehirlere gitti akın akın; köyünde gütmedi davarlarını, kuzularını; kodamanlar gütsün diye şimdi  yetiştirir kendi yavrularını.. getirdiler diktiler kentlere sanayiyi, bir de yüksek binaları, kimse hesap etmedi ne kötü ne iyi büyükler bilirdi elbet her şeyi. herkese iş lazım nihayet amma ve lakin; ne proje var ne plan, siy...