Peyami Bayram

Konuşmak üzerine birkaç not.. İnsanlar konuşarak anlaşır denir ya hani. Aynı zamanda  insanlar;  konuşarak ayrışır, konuşarak dövüşür, konuşarak sövüşür, konuşarak aldatır, aldanır, konuşarak sever, sevilir, konuşarak eziyet eder, edilir, konuşarak yaralar, yaralanır.. Demem o ki konuşmak insanın günlük hayatta belki en çok yaptığı eylem. Çünkü ağzı olan konuşuyor. Bilenler daha az bilmeyenler ise çok konuşuyor.  Hem de her konuda.  Mesela hasta olursunuz doktordan çok etrafınızdakiler size reçete yazar, ne yapmak gerektiğini,  kendisinin ve bilmem kimlerin hastalık hikâyelerini uzun uzun anlatır. Hukuki bir sorununuz olsa aynı kişiler hakim olur, avukat olur size yol gösterir,  Ticaret için öyle.  Siyaset için yine benzer şeyler ve bu böyle uzar gider.. Aynı kişiler bu konularla ilgili en ufak bir ihtiyaç halinde ortalarda gözükmemek için özel gayret gösteriyorlarsa onlardan uzak durun! Söz konuşmaktan açılmışken; bir de çok konuşmak, uzun konuşmak ko...

Babam Hep çalışkandı, çalışmaktan bıkmazdı. İbadet aşkıyla ve şevkle çalışırdı. Hiç bir zaman işten, çalışmaktan yoruldum demez, şikayet etmezdi. İşini hesabi değil hasbi yapardı. Telaşlı bir yapısı vardı. Bir şeyleri geciktirmeden yetiştirebilmenin telaşıydı sanki bu. Öyle ya, yedi çocuk sahibi olmak, onların hepsine yüksek tahsil yaptırmak ve hepsine borçsuz, mutlu bir yuva kurmak onun hayattaki en büyük ve en önemli hayaliydi.  Bu hayalini zamanla hayal olmaktan çıkarmış uğrunda ömrünü vakfettiği bir vazifeye dönüştürmüştü.  Cumhuriyet döneminin en ciddi eğitim projelerinden biri olan Köy Enstitüsü'nde yetişmişti. Şimdiki Sağlık Meslek Lisesi seviyesinde bir eğitim almıştı ancak Köy Enstitülerinin eğitim sistemi onları yaşadıkları, hizmet ettikleri yörede birer kahraman yapmıştı. Gerek on yıldan fazla Kayseri'nin muhtelif köylerinde köy sağlık memurluğu yaptığı yıllarda gerekse Ankara'da çalıştığı yıllarda pratisyen bir hekim gibi çalışmıştı. Bu özelliğiyle yokluk ve çar...