Peyami Bayram

Adem'in çocukları 1 İblis bizden uzaktı, biz ona yaklaştık. kardeş kanı dökünce; daha da yakınlaştık. acılar çektirdik birbirimize; kin,   nefret,   haset,   öfke,   ve  şiddetle.. melekler  secde ederdi bize; kibirle şeytanlaştık.. Tanrı   bir şans verir, isteyene   bol gelir.. haz peşinde koşanlar bir de hızlı olanlar, güce tapanlarla   hele de   nefsinde put yapanlar ateşe   süratle yol alılar.. sev   kardeşini, düşman bilme eşini, mal biriktirme, bir de   düşme  n efsin peşine, çalış rızkın için, paylaştır   fazlasını konu komşuna.. cennet mi istedin al işte sana! helal lokma   yediğin  içtiğin, gülüp eğlendiğin  evin.. bir de   şükran dolu gülen gözlerindedir   etrafındakilerin.. Peyami Bayram 24/02/2015

Nasıl yaşarsak öyle ölürüz, hangi iş üzere ölürsek öylece diriltiliriz! Şöyle bir düşünsek; Hayatta en çok neler ile meşgul oluruz? Eşimiz, dostumuz, konu-komşu veya akrabamızla bir araya gelince ne konuşuruz.? Kafamızda hangi işler, planlar, projeler var? Kimleri dost ve arkadaş ediniriz? Kimlerle daha yakın olmak için çaba sarf ederiz? Çocuklarımızı nasıl yetiştiririz,onları ileride ne olarak görmek ister ve onlara ne bırakmak isteriz? Yarınlarımız için ne planlarımız var? Kimleri severiz, kimlerden nefret ederiz? Nerede ve nasıl yaşamak isteriz? Paramızı nereden ve nasıl kazanırız, nerelere ve ne için harcarız? Başımız sıkıştığında kime ve/veya neye müracaat ederiz? Darda kalınca kimden yardım ister, kimden medet umarız? Aslında bizim ne idüğümüzün özeti bu soruların samimi cevaplarında gizlidir. Haydi soralım kendimize ve içtenlikle vereceğimiz cevaplarla bakalım kendi kendimize neymişiz, nasılmışız? Hayatın her anında nasıl bir duruşumuz ve davranışımız ...

ağlamalıyım içim dolu, ağlamalıyım, hem de  içimden geldiği gibi; hıçkıra hıçkıra  ağlamalıyım, tıpkı  çocukken  annemin  dizine yatıp  ağladığım gibi.. gözünden  bir damla yaş akmayan; duygusuz.. aklından  kalbine yol olmayan; akılsız.. nefsinin  oyunlarına doymayan; zevk düşkünü.. terk edip hepsini, billur gibi  akan yaşlarında  gözlerimin temizlenmeliyim. ağladıkça anlıyor, anladıkça ağlıyor, nisyandan kurtuluyor; insan oluyor  insan inan.. göklerin  kapısı açılıyor, ve  ellerim  bir öksüze uzanıyor; gözyaşlarını siliyor o  gülüyor, kuşlar gülüyor, çiçekler gülüyor, güneş gülüyor, bahar geliyor içimize, neşe,  şenlik;  cennet oluyor  her yer inan.. Peyami Bayram 10/02/2015 İstanbul

Mucize, akıl ve aksiyon Mucize; aciz bırakan demektir. Yani insanın bir olay ya da olgu karşısında kendini aciz  hissettiği bir duygudur. Güneşin her gün dakik bir şekilde doğması ve batması bir mucizedir mesela. Gökten yağmur yağması, deprem, ineklerin süt vermesi, arıların bal yapması, bir ağacın meyve vermesi, bir dişinin gebe kalması gibi aslında günlük hayatta sürekli müşahade ettiğimiz bir çok şey hem Allah'ın kevni ayetleri olup hem de birer mucizedir. Aynı şekilde Allah'ın son elçisi Hz. Muhammed'e vahyettiği sözler yani Kur'an da bir mucizedir. Hem de düşünüp akleden insanlar için en büyük mucizedir. Bu büyük mucizeye ilk muhatap olan sevgili peygamberimiz o mucizenin hayata nasıl aktarılacağını da bizzat yaşayarak talim etmiş ve örnekliğini bütün insanlığa mükemmel bir şekilde göstermiştir. O'nun izini başka yerlerde ve başka şekillerde aramak kibrit çöpünü gözümüze çok yaklaştırıp arkasındaki ormanı görmeye engel olmaya benzer. Bu mucize, yani Kur...

Başarıyı tek başına elde edeceğini sanan ahmaktan,  kazandığını başkasıyla paylaşmayan cimriden,  b ildiğini yapmayan hainden daha kötüsü yok.

Buradan açıkça ilan ederim.  Hiç kimseyi dünyada bırakıp gideceğim bir şey için kırmayacağım, üzmeyeceğim. Varsa benden alacağı, şikayeti veya beklentisi olan lütfen hayattayken istesin. İnanan veya inanmayan kimseyle ölümden sonraya bir hesabım kalmasın.

Neye, kime ve nasıl inanıyoruz? İnsanlar liderlerini, önderlerini, ideologlarını, alimlerini, hocalarını, mollalarını, şeyhlerini, efendilerini ve dahi peygamberlerini yülceltme ve övgülemede öylesine ileri gider ki sonunda yarı tanrılar ortaya çıkar. Sonrasında başlar bir yarıştırma. Bu zihniyet Kuran'da şöyle ifade edilmiş; 30- Yahudiler: "Uzeyr, Allah'ın oğludur." dediler. Hıristiyanlar da: "Mesih Allah'ın oğludur." dediler. Bu, onların ağızlariyle geveledikleri sözleridir. (Sözlerini), ön ceden inkar etmiş(olan müşrik)lerin sözlerine benzetiyorlar. Allah onları kahretsin, nasıl da (haktan batıla) çevriliyorlar!? Bu tespitten sonra bu sapkınlığın nasıl cereyan ettiği de gözler önüne serilir bütün çıplaklığı ile; 31- Hahamlarını ve rahiplerini Allah'tan ayrı rabler edindiler, Meryem oğlu Mesih'i de öyle. Oysa kendilerine yalnız tek Tanrı olan Allah'a ibâdet etmeleri emredilmişti. O'ndan başka tanrı yoktur. O, onların ortak ...

İyi uykular... uyumak iyidir, ve uyuşmak.. kimseyi duymazsınız, kimseyi görmezsiniz.. hiç kimse sizi uyandırmasa uyuduğunuzu da fark etmezsiniz  bu rehavet sürüp gider.. kendinize küçük bir saltanat; şöyle konforlu bir hayat.. ne de güzeldir; zahmetsiz ve külfetsiz. nimeti bol, mübahtır her yol önde ikram edenler, arkadan toplayıp gelenler, asude bir hayat oh ne rahat.. sonunda olmayaydı ölüm uyumak ne iyiydi be gülüm.. Peyami Bayram 03/02/2015 İstanbul

kendinizi ziyan etmeyin duyduk,  duymadık demeyin; kendinizi ziyan etmeyin. yolda diken var deyip kenara çekilmeyin. hesap hassastır; diken  acıtırsa  birinin canını  senden sebeptir,  akıtırsa kanını. cenazede çok ağlama,  bayramda çok gülme. senin çehren olsun  daima gülümseme.  yolculuk nereye  olursa olsun cebinde  hesabın  daim hazır olsun. sakın toklara  ikramı bol yapma, sonra dönüp  açlara  acıyan gözle bakma. ekmeğini bölüş komşunla, aşına ortak et düşkünü, bir yetim giydir, bir mazlumu sevindir. kendini ziyan etme; zalime meyletme! sevgiden yana; nefretten uzak. barıştan yana; savaştan uzak.  ölüm bizden yana; korku bizden uzak. kendini ziyan etme; ha bugün, ha yarın deme! unutma, üşenme, vaz geçme, erteleme...!

Kendim ve ben Kendimle yakınlaşmak  isterim bazen, hatta biraz içli dışlı olmak. Ne de olsa eski dostuz. Hani yediğimiz içtiğimiz de  ayrı gitmiyor doğrusu. Birbirimizden  gizlimiz, saklımız da yok. Her yola birlikte gitmişiz, her haltı birlikte yemişiz; ne bir eksik, ne bir fazla. İstemesek de  biriz biz. Birbirimizi çok iyi biliriz. İçimdeki ben sanki ayrılır kendimden. Ve o kıymetli ten yok olacak bir gün ben çıkınca içinden. Kendim  ve ben; biz çok eski dostuz. Ne kadar yakın olsak mesafe kapanmaz, bana kendimden dost olmaz! Peyami Bayram 10/01/2015,  İstanbul